मेरा सपनाहरु

कबिता                                      पुनम पोखरेल

घडीमा झुन्डीरहेको पेन्डुलम जस्तो

दोधार मन अल्झीरहेछ झीनो आशमा

कहिले लाग्छ आधा मेरा सपनाहरु

कहिले फेरि मन पुरा हुन्छ भनिदिन्छ ।

 

आफैबाट आफनो छाँया निस्कीएर पर बसी

दोधारको स्थीतीमा खित्का छाडी हाँसीदिन्छ

कहिले फेरी त्यही मनले सान्त्वनाको ढाडस दिन्छ

पुरा हुने लक्ष्यहरुका सपना फेरी देखाइदिन्छ

 

बिचलीत मनका लहरहरु हुरी बनेर टाढा जान्छ

सुन्दर मेरा सपनाहरु उडाएर क्षीतीजमा लान्छ

त्यही पागल मनलाइ फेरी बिवेकले बाँधी राख्न

भित्री मनलाई अराइराख्छु पागलमनलाई बाँधी राख्न

 

पेन्डुलम माथीको विस्वस्त घडीजस्तै

विश्व समय सापेक्ष अघि लाग्न

द्धन्द गर्दैछन मेरा भित्री बाहीरी मनहरु

लक्ष्यको त्यो शिखर चुम्न ।।

---

• Next >